Ik twitter alleen maar #ikrukhaarhoofderaf.
In het echt ben ik niet zo.
In het echt heb ik onderstaande mail gedicht.
Tenzij iemand met een terechte “doe het niet, ongelukkige!” opmerking komt, gaat deze morgen de deur uit!
Advies gevraagd dus!
(Jullie kennen me, de mail wordt heus ge-downscaled…..dit is alleen maar de logversie, hoe ik me echt voel.)
Beste Mevrouw ZonderHoofd van de School (maar dan haar naam),
De keuze voor de invulling van de kerstviering voor de onderbouw die de school dit jaar heeft gemaakt, geeft ons gezin grote problemen en zorgen. Ik ben ervan overtuigd dat deze invulling met de beste bedoelingen is bedacht, want ik kan me namelijk niet voorstellen dat het bedoeling van de school is geweest kindjes in de steek te laten met deze kerstviering. Helaas is dat nu wel het geval. Ik wil geen spreekbuis zijn voor andere gezinnen, maar ik heb een donkerblauw vermoeden dat ik niet de enige ben die deze kerstviering logistiek niet voor elkaar krijgt. Ik zal het uitleggen.
Wij hebben 2 zonen in de onderbouw, die op hetzelfde tijdstip, op twee verschillende locaties een kerstviering hebben waar ze iets presenteren. Waar ze op hebben geoefend. Voor de ouders. Ik kreeg van elk van hen een uitnodiging waarop stond dat er maximaal 2 personen mee mogen per “event” en dat broers en zussen niet mee mogen.
Nu werkt mijn echtgenoot die dag zijn 24 uurs dienst. En wij hebben geen voorraad aan oppassers waar we uit kunnen putten, kan ik je verklappen. Wij hebben die avond dus 1 ouder voor 2 kerstvierende onderbouwers die hopen dat hun ouders er zijn voor hen die avond, en we hebben daarbij nog een kind dat niet mee mag en van ons niet alleen thuis mag zijn.
Ik heb dus met die randvoorwaarden een aantal keuzes en het trieste is dat bij welke keuze ik ook maak, de kinderen de dupe zijn . Ik kan kiezen mijn kinderen te vertellen dat ze niet mogen gaan naar de viering met hun klasgenootjes omdat ik mezelf niet in 3’en kan hakken. ik kan ook 1 van de 2 kinderen vertellen “jammer de bammer, jij bent het enige kind dat zonder ouder zijn kerstviering gaat doen en oh ja, je oudste broer blijft alleen thuis, ik heb dus blijkbaar een grote voorkeur voor een van mijn andere kinderen”. Ik vond geen van beide keuzes een optie.
Met heel veel moeite heeft mijn moeder zich vrij kunnen maken die avond en heb ik weer twee keuzes: ze gaat mee met mij zodat geen van de onderbouwers alleen is, en dan moet ik ’s avonds mijn 9 jarige alleen thuis laten, hetgeen ik TOTAAL onverantwoord vind. Ik kan ook kiezen mijn oudste thuis te laten met oma en een van mijn kinderen melden dat er, jammer de bammer, geen ouder is die bij ze komt kijken.
Nogmaals, ik wil geen spreekbuis zijn voor het aantal mogelijkheden aan éé-ouder gezinnen dat er is op school/die avond, al dan niet met andere kinderen die niet mogen komen, maar ik weet zeker dat ik niet de enige ben, vandaar deze mail:
Ik ga me namelijk dit jaar in allerlei soorten van bochten wringen om mijn kinderen een fijne kerstviering te bezorgen op de school. Ze verheugen zich er enorm op en ik wil ze niet teleurstellen. Ik hoop dat de directie van de school vanwege deze mail wil nadenken om de kerstveringen in de toekomst zodanig in te vullen dat de kerstviering op school een feestje is voor het kind èn de ouders daarachter.
Met vriendelijke groet,
Repel (maar dan haar echte naam!)
